“Sztuka autorstwa Artura Pałygi wyreżyserowana przez Joannę Lewicką stanowi nowoczesną, awangardową, a zarazem kontrowersyjną interpretację dzieła Szekspira. Szekspir widziany oczami Pałygi i Lewickiej to niewątpliwie obraz daleki od tradycyjnych ram, do których przywykł przeciętny odbiorca. Poetycki język zastąpiły śmiałe dialogi, w których nie brakuje brutalności i licznych wulgaryzmów. Sztywne stroje, rodem z elżbietańskiej Anglii ustąpiły miejsca zwykłym, codziennym ubraniom. Oczywiście, może wzbudzać to ambiwalentne uczucia: od zachwytu po niepokój i zniesmaczenie. Są to jednak doskonałe zabiegi pozwalające umieścić dramat Szekspira w realiach współczesnego świata. Poprzez zwrócenie uwagi na problemy przemocy, zazdrości, niesprawiedliwości, spisku, knucia, intrygi dostrzegamy, że większość aspektów ma charakter uniwersalny i nie tracą one na swej aktualności pomimo upływu lat.

 

Spektakl jest pełen skrajnych emocji. Zachwyca bądź wzbudza niesmak. Podobnie czyni otaczająca nas rzeczywistość. Udowodniono w nim jednak niewątpliwie, że dzieła Szekspira nie muszą być powielanymi teatralnymi anachronizmami. Mogą być zrozumiałe dla współczesnych odbiorców. Szekspir natomiast z całą pewnością zasługuje na to by być czytanym na nowo przez współczesny teatr.”